İki gözün refraksiyonlarının birbirinden farklı olmasıdır. Küçük çocuklarda bu durumla karşıla- şıldığında ilk kaygı ambliyopi (göz tembelliği) riski olmalıdır. Çocuklar (4.00)-(5.00) D’ ye kadar anizometropik düzeltmeye adapte olabilirler. Çocuk daha büyük ise ve zaten düzeltilemeyen ambliyopisi varsa kısmi düzeltme veya dengeli mercek kullanılır. Bu durum fonksiyonel olarak tam düzeltmeden aşağı değildir.


İki gözün refraksiyonlarının birbirinden farklı olması durumuna denilen anizometropi küçük çocuklarda göz tembelliğine yol açabilir.


Anizometropi (3.00) D den az olsa da bir gözde iyi görme, diğer gözde ambliyopi olabilir. Bu olgularda üç boyutlu görme bir dereceye kadar var olabilir. Kötü gören gözde santral supresyon vardır. Yani kişi kötü gören gözdeki görüntüyü baskılayarak yok farzeder. Kötü gören bu göze tam düzeltme uygulanması kabul edilebileceği gibi rahatsızlığa da yol açabilir. Daha büyük anizometropilerde ambliyopi ve supresyon daha derindir. Bu tür durumlarda refraktif tam düzeltme kesinlikle faydalıdır ve uygulanması zorunludur denilememektedir. Miyopik anizometropi erken çocukluktan sonra geliştiği zaman her iki gözdeki görme keskinliği iyidir. Hasta daha yüksek miyop olan gözünü yakın için, daha düşük olan gözünü uzak için kullanır. Bunlarda iyi bir füzyon sağlamak için ambliyopi olmasa bile gözlük verilir. Hipermetropik anizometropide ambliyopi daha sıktır. Daha yüksek hipermetrop olan göz ne yakın ne de uzak için kullanılır. Bu hastalarda görüntülerin birleştirilmesi ve üç boyutlu görülmesinin sağlanması için kısmi düzeltme ile bir uyum periyodu sonrası tam 178 düzeltme verilir. Fakat yetişkinlerde bu zordur. Anizofori, anizokoni olabilir.


ANİZOFORİ

“-“ bir mercek ile görme ekseni dışı bir objeyi görmek için gerekli göz hareketi, “ + “ bir mercek ile gerekli hareketten daha az olacaktır. Bu durum özellikle bifokal ve multifokal merceklerde daha belirgindir ve dikey eksenlerde kaymalara neden olarak kişiyi rahatsız edebilir.


ANİZOKONİ

İki gözde oluşan görüntülerin aynı boyutta olmaması durumudur. Anizokoni oluşabilmesi için kişi iki gözüyle birden görebilmelidir. İki gözün retinasındaki görüntüler normalde belli sınırlar içerisinde farklı büyüklük ve şekilde olabilirler. Bu durum fizyolojik anizokoni veya retinal disparite adını alır. Okuler görüntülerin farkının anlaşılabilmesi için fark, eşik değer olan %0,25’ten fazla olmalıdır. Anizokoni’ nin en sık nedeni gözlük ile düzeltilmiş anizometropilerdir. Anizokoninin ölçülmesi “uzay eikonometresi” denen aletlerle yapılır. Gözlüğe bağlı anizokoniyi azaltmak için;


- Konkav merceğin eğriliği arttırılmalı

- Konveks merceğin merkez kalınlığı azaltılmalı

- Verteks uzaklığı azaltılmalıdır.